Pogotowie postrzałkowe

W tym miejscu zamieszczamy informację o Kolegach gotowych udzielić pomocy ze swoim psem w dochodzeniu postrzałków.

Ze względu na szczególny charakter sytuacji zamieszczonych tu informacji nie traktujemy jako materiałów reklamowych. Jednak zawsze pamiętaj uzgodnić na jakich zasadach przewodnik psa jest gotów udzielić pomocy.

Lp.Imię i nazwisko przewodnikaKontaktMiejsce zamieszkaniaZasięg działaniaRasa psaDyplom z konkursów
1. Mirosław Zadka505248299Dywity/RóżnowoPowiat olsztyńskiPosokowiec bawarskiKPP-I, PP-II, WCC
2. Tomasz Pichała600344178 Mrągowo Rejon MrągowoGończy polskiKD I° 
3.Krzysztof Swacha508351453BartoszyceRejon BartoszycePłochacz niemieckiKT I°
4.Dariusz Olszewski507195029 EłkZasięg do 200 kmPosokowiec bawarski Dyp. I° 
5. Jarosław Mikołajun606286707GiżyckoZasięg do 50 kmAlpejski Gończy KrótkonożnyKP-I (Champion Pracy)
6. Tomasz Palak881937007Nowy ZdrójZasięg do 80 kmPosokowiec hanowerskiMłodzieżowy Champion Polski
7. Ireneusz Meller504848591Reszel, KlewnoZasięg do 50 kmWyżeł niemiecki szorstkowłosyKT I°, KW I°, WCC
       

Osoby, które posiadają psy i chcą wziąć udział w poszukiwaniu postrzałków zapraszamy do zgłaszania, kontaktując się z biurem ZO PZŁ w Olsztynie z Kol. Markiem Werpachowskim tel. 89 535 15 56.

Przed i po strzale, o czym trzeba pamiętać?

Przed strzałem

  1. Staraj się zapamiętać miejsce, w którym stoi zwierzyna przed oddaniem strzału (zapamiętaj charakterystyczne punkty, np. drzewa, krzewy, itp.).
  2. Unikaj strzałów na „kulawy sztych”.
  3. Nie strzelaj na kark lub łeb.
  4. Nie strzelaj prowadząc „krzyż” w górę po przedniej kończynie. Powoduje to częste postrzałki w bieg lub badyl.
  5. Strzelaj do zwierzyny z podniesionym łbem, żeby przy ucieczce po strzale nie zamknął się „kanał wylotowy”.
  6. Bądź zawsze gotowy na oddanie drugiego strzału.

Po strzale

  1. Zostań w pozycji gotowej do oddania następnego strzału nawet jak zwierzyna pada w ogniu.
  2. Zwierzyna, która po strzale się podnosi, to najczęściej strzały w okolicy kręgosłupa, kończyny lub szczęki. To są bardzo trudne postrzałki.
  3. Drugi strzał powinien być oddany bez względu na ustawienie zwierzyny w stosunku do strzelca i powinien spowodować zatrzymanie zwierzyny.
  4. Skoncentruj się, przemyśl i spróbuj sobie przypomnieć miejsce oddania strzału do zwierzyny, kierunek zejścia, reakcję po strzale.
  5. Zachowaj spokój, odczekaj jakiś czas (min. 15min.) zanim udasz się na zestrzał.

Na zestrzale

„Dla wtajemniczonych zestrzał jest czytelny jak książka”

  1. Idź na zestrzał spokojnie, gotowy do oddania strzału.
  2. W drodze na zestrzał nie deptaj tropu uchodzącej rannej zwierzyny(chodź równolegle do tropu). Nie depcz po zestrzale i nie sprawdzaj za długo zestrzału.
  3. Jeśli nie znajdziesz nic na zestrzale to ma to skontrolować przewodnik psa tropiącego bądź posokowca, a nie„połowa koła”. Dokładny przegląd sytuacji na zestrzale zostaw doświadczonemu przewodnikowi psa tropiącego bądź posokowca. On wie jak uzyskać więcej informacji.
  4. Idź za tropem wyłącznie, gdy jesteś pewny, że sztuka leży martwa (strzał komorowy).
  5. Zaznacz dokładnie zestrzał i miejsce schodzenia strzelanej zwierzyny!!!
  6. Nie puszczaj luzem psa na zestrzale! To zmniejsza szansę dojścia rannej zwierzyny przez przewodnika psa tropiącego bądź posokowca.

Przez złe zachowanie po strzale ranna zwierzyna może być o wiele trudniejsza do dojścia lub nie do podniesienia, gasnąć długo i w cierpieniach.

Opracowali: Maciej Kopeć i Krzysztof Jaszczuk